Miejsce konfekcjonowania zakupów zbiorowych to serce kooperatywy spożywczej

 

W łańcuchu gospodarczym odpowiada ono małemu lokalnemu sklepikowi, otwieranemu raz lub dwa razy w tygodniu, z którego regularnie, korzysta do 200 klientów. W tym "sklepiku" panują jednak szczególne zasady:

 

- korzystają z niego tylko jego "współwłaściciele", będący członkami kooperatywy;

 

- "współwłaściciele" stają raz w miesiącu przez 2-3 godziny za ladą "sklepiku", gdzie ważą, pakują i wydają sobie nawzajem zamówione na tydzień lub pół tygodnia produkty: jaja, sery, kiełbasy, warzywa, owoce, napoje, przyprawy itp. Klienci przygodni nie są obsługiwani. Jest to ważny aspekt kooperatywy, aby jej członkowie spotykali się od czasu do czasu osobiście, a nie wirtualnie,

podczas wspólnej pracy na rzecz siebie samych. 2-3 godziny w miesiącu zwykle wystarczają, aby zapewnić wysoki standard konfekcjonowania, tak aby konsumenci wiedzieli, czyją marchewkę czy jabłko spożywają, aby ponownie móc zamówić smakujące im produkty, pochodzące z konkretnych gospodarstw.

 

- zalecany jest, a w niektórych przypadkach obowiązuje, tzw. odwrócony łańcuch dostaw, czyli recykling niektórych opakowań, jak wózki, butelki, słoiki czy pojemniki na jajka;

 

- produkty pochodzą wyłącznie od sprawdzonych, lokalnych gospodarstw, nie stosujących w swoich uprawach GMO i inwazyjnych dla środowiska środków ochrony roślin.

 

- wszystkie stosowane opakowania są biodegradowalne.

 

Dla konfekcjonowania żywności niezbędny jest lokal wyposażony w stoły, wagi, szafy, regały, lodówki, chłodnie oraz niewielką przestrzeń magazynową. Lokal powinien mieć wygodny dostęp dla samochodów dostawczych, oraz garaż przeznaczony dla elektrycznych pojazdów, wykorzystywanych przez kurierów.

 

Konfekcjonowanie dostaw hurtowych odbywa się w tym samym dniu, co odbieranie i rozwożenie gotowych paczek z zamówionymi produktami.

 

Dzięki tym wszystkim zabiegom, a zwłaszcza dzięki własnej pracy członków kooperatywy przy konfekcjonowaniu produktów, ich cenę można obniżyć aż o 30 procent w stosunku do średnich cen rynkowych, przy dochodach rolnika wyższych, niż gdyby te same produkty sprzedawał koncernom.

 

Odrodzenie drobnej przedsiębiorczości poprzez samoorganizowanie się ludności w kooperatywy spożywcze i zaopatrywanie się w większość podstawowych produktów bezpośrednio u drobnych lokalnych rolników i producentów, to jedyna dziś droga, aby zatrzymać na roli drobnotowarowych i ekologicznie świadomych rolników.

 

To także sposób na zdrowienie społeczeństwa oraz głodzenie Goliata, który truje nas od lat śmieciowym jedzeniem, pełnym chemii, pestycydów, lekarstw, jedzeniem wożonym tysiące kilometrów tylko po to, żeby zapewnić zysk kartelowi.