Polska doktryna gospodarcza – suwerenny pieniądz i metody jego obrony

1. Uszczelnienie wypływu kapitału finansowego

   1. Mechanizm powstawania tzw „głodu monetarnego” i jego wpływ na gospodarkę.

      Na skutek narzuconej nam architektury monetarnej polegającej na kreacji oprocentowanego długu polska traci: około 130 mld zł z tytułu braku zrekompensowania spadku wartości zgromadzonych pieniędzy na skutek inflacji oraz niedoboru środków pieniężnych na na wykup wzrostu PKB, około 100 zł mld z tytułu dywidend od podstępnie wprowadzonego tu obcego kapitału, i około 80 mld zł z tytułu stosowania cen transferowych w relacjach pomiędzy polskimi firmami córkami a ich zagranicznymi firmami matkami.

   2. Ustrojowe aspekty architektury monetarnej.

      Art. 4 ustawy o NBP łamie art. 227 p.1 Konstytucji mówiący, że NBP przysługuje wyłączne prawo emisji pieniądza nie ograniczając jego formy (czy to pieniądz elektroniczny czy znaki pieniężne).Obecnie jesteśmy zmuszeni do pożyczania pieniądza elektronicznego. Istnieje uzasadniona obawa, że Prezydent Andrzej Duda majstrując przy nowej konstytucji chce wzorem Marszałka Józefa Piłsudskiego, który haniebnym rozporządzeniem z dnia 26 października 1926 roku zrzekł się suwerenności monetarnej na rzecz prywatnej żydowskiej spółki jaką był Bank Polski S.A. prawa emisji pieniądza, formalnie ( bo de facto to już się dzieje) zrzec się suwerennego prawa do emisji pieniądza.

   3. Reforma ustroju monetarnego

      1. wariant z rynkową regulacją ilości pieniądza w gospodarce. Nowoczesna Teoria Pieniądza.

         Architektura monetarna stosowana w Japonii, USA, Kanadzie, Szwajcarii. Zachowując rynkowy charakter regulacji podaży pieniądza na rynku, architektura ta przywraca narodowym bankom tych krajów znaczną część suwerenności w zakresie emisji pieniądza oraz prawidłowe działanie instrumentom polityki pieniężnej. Społeczeństwo nie ponosi kosztów obsługi długu publicznego. Stąd też przykładowo Japonię nazywa się „krajem kwitnącego długu”.

      2. wariant z administracyjną regulacją ilości pieniądza w gospodarce. Teoria Pieniądza Suwerennego.

         Teoria pieniądza suwerennego bazuje na ilościowej teorii pieniądza w którym to państwo dostosowuje ilość pieniądza w obiegu tak, aby utrzymać stan równowagi towarowo pieniężnej realizując wybraną strategię kotwiczenia waluty (np. strategia celu inflacyjnego). Pojawia się w niej pojęcie „pieniądza z helikoptera” co bardziej rzeczowo określa pojęcie rozproszenia emisji przyrostowej „za darmo” na: inwestycje produkcyjne, inwestycje infrastrukturalne oraz konsumpcję w zależności od kształtowania się wybranych parametrów gospodarczych (np., stopy inflacji i wzrostu PKB). Duchem tej koncepcji jest ograniczenie, a nawet całkowite wyeliminowanie tzw. „głodu monetarnego”. Nad koncepcjami tymi pracują między innymi: Bank Szwecji (projekt e-korony), Bank Anglii (projekt elektronicznego pieniądza banku centralnego). Spektakularnym sukcesem tej koncepcji są Chiny, które wybrały genialnie prostą realizacji tej koncepcji: corocznie zwiększają ilość pieniądza w obiegu (agregat monetarny M3) o 3%. W zależności od tego o jaką stawkę zagralibyśmy z banksterami potrzeby emisyjne wyniosłyby od 40 do 80 mld zł rocznie. Pieniądze te mogłyby zasilić polską gospodarkę.